Viyana’da düzenlenen ve yalnızca kadınların yaptığı animasyon filmlerine ayrılmış dünyadaki ilk ve tek festival olan uluslararası Tricky Women festivalinin Pera Müzesi seçkisinde 12 kısa animasyon yer alıyor. Hem analog hem de dijital üretilen bu kısa animasyonlarda çizim, claymation ve stop-motion gibi tekniklere rastlamak mümkün. Program kapsamındaki bu filmler çok farklı konulara değiniyor: nerede ve neden kendimizi evimizde hissederiz (HomeStatements), yeni bir şehirde yeni bir hayat neye benzediği (Shut up Moon), elden çıkarılmış ve yeni bulunmuş nesneler bağlamında mistik şehir gözlemleri (Taipe Recyclers), toplumsal ve ekolojik bilincin sıradanlıktan benzersizliğe kaymasındaki açgözlülük (Princess Disaster Movie ve YachaY), biyografik ayrıntılar (Garten & Schnaps), can sıkıntısı ve fırsatların (ya da bunların eksikliğinin) çeperde yarattığı etki (Ginny) ve bir kadının kendi yaşamının dizginlerini ele alması (Two Melons – Birth of an Artist). Dünyanın her yerinde ve yaşadığınız mahallede aşkın öngörülemezliği ve öngörülebilirliği (Follow You ve Der verliebte Koch)… Programda ayrıca ses üzerinden animasyon formuna yoğunlaşan (Three Suns), sinema mekanizmalarını ve algısını zorlayan (Machine) filmler yer alıyor.

Bu program kapsamındaki Pera Film gösterimleri ücretsizdir. Rezervasyon alınmamaktadır.

Gösterim Programı

8 Mart Çarşamba 19:00
12 Mart Pazar 17:00

Aşık Aşçı/Lovestruck Cook (2013, 10’00, Verena Hochleitner, Ulrike Swoboda-Ostermann)
Aşık aşçı, pişirmekte olduğu çorbaya düşüncelerini de katıyor ve misafirine ikram ediyor. Misafiri aşklı düşüncelere dayanamadığından bu düşünceler pencereden sızıp başkalarına musallat oluyor. Film boyunca yeşil iplikler şeklinde ilmik ilmik örülüyorlar. Çeşitli insanların karşısına çıkıyorlar ve daha da ötelere gidiyorlar, bir kişiden diğerine aktarılıyorlar, bir köşede atılıveriyorlar, ama sonunda aşık aşçının aklı başına geliyor…

Peşindeyim/Follow You (2013, 3’50, Katharina Petsche)
“Peşindeyim, Meksika’ya, Miami Plajı’na, Saraybosna’ya kadar/ Bin kilometre yürürüm/ en derinlerden ve en yükseklerden geçerek…” İngiliz grup Selma & The Sound’un bir şarkısı için yapılmış bir animasyon müzik videosu. Grup üyeleri, bizi bir dünya turuna çıkaran komik hayvanlar olarak gösteriliyor.

Bahçe ve İçki/Garten & Schnaps (2013, 12’00, Amelie Loy)
Annanemin 30 derece sıcaklıkta çiçek ekmek ve taştan yol döşemek konusunda gösterdiği inat, kararlılıkla kanser mücadelesi verirken gösterdiği inadın aynısı. Bahçe ve İçki, özerklikle baskı arasındaki ince ayrımları yakalamaya çalışıyor ve insanın kendinden kaçmasının mümkün olup olmadığını sorguluyor.

Ginny(2015, 5’00, Susi Jirkuf)
Terkedilmiş bir toplu konut bölgesindeki apartman bloklarının, kalemle çizilmiş enstantaneleri. Bir grup yeniyetme, en üst kattan bir kediyi tekrar tekrar pencereden aşağı atıyor. Ginny bunun olası nedenleri hakkında bir psikologla konuşuyor. Konuşma ne zaman duraklasa ya da bir iç çekme, iç geçirme olsa, devreye montaj giriyor ve terkedilmiş şehir vadilerinin görünümü hızla bakış açısını değiştiriyor. Nihayetinde bu oyalama taktiği bir çözüm sunmuyor, çünkü gerçeklik, verimsiz olmayı sürdüren ve toplumsal olarak üretilen bir can sıkıntısının sonucu.

Ev Beyanları/HomeStatements(2014, 7’32, Maria Weber)
Herkes için farklı bir anlamı olan kendi evinde hissetme olgusuyla ilgili bir animasyon belgesel. Bazıları için bu konuşulan dildir, bazıları için bir gönül meselesidir, ya da çok daha belirsiz bir şeydir. Bazı insanlar ömürleri boyunca, ait olabilecekleri bir yer arar, bazılarıysa bu yeri kendi içlerinde bulmuştur. Bu duygular, yaratıcı claymation’lar aracılığıyla görüntüleniyor.

Makine/Machine(2015, 2’00, Anna Vasof)
“Duraksız stop-motion” tekniklerini kullanan ve bir nesnenin yalnızca yapıçözüm/yıkım aracılığıyla işlev sahibi olabilmesini sorgulayan bir film. Üzerine çark dişlileri resmedilmiş seramik tabaklar hiper-kadraj olarak kullanılıyor ve bir çekiçle aralıksız olarak kırılıyorlar. Bu kırma işlemi belirli bir hızla gerçekleştiğinde dişliler dönüyormuş gibi görünüyor. Bu anlamda makine, kendi kırılışı tarafından harekete geçirilmiş oluyor.

Prenses Felaket Filmi/Princess Disaster Movie (2014, 3’24, Xenia Ostrovskaya)
Bir zamanlar bir denizanasına basan ve denizde bir zümrüt bulan, sonra da bir köpekbalığına yem olan bir prenses varmış. Bu durum bir nükleer savaşa, türlerin yok olmasına, genetik mütasyona ve başka felaketlere yol açmış.

Kapa Çeneni Ay/Shut up Moon (2014, 4’05, Gudrun Krebitz)
Bir şehre yeni geldiyseniz uyum sağlamak zordur. Beceriksizlikler, eğlence, hayali bir arkadaş ve geceleri, zihniniz günün konuşmalarından en iyiler listesi çalarken uyumanızı engelleyen her şeyi içeren, elle çizilmiş bir animasyon kısa film (British Film Directory).

Taipei Geridönüşümcüleri/Taipei Recyclers (2014, 7’00, Nikki Schuster)
Taipei – hayaletler, tanrılar ve tanrıçalar, tayfun ve Nakasi müzisyenleri. Bu şehrin gizli saklı köşelerinde küçük yaratıklar, dijital animasyon sayesinde hayat buluyor. Toplanmış çöplerden ve sokaklardaki yerel ürünlerden meydana gelmişler. Kol ve bacaklarının çıkardığı tıngırtı, Taipei’nin seslerine karışıyor.

Üç Güneş/Three Suns (2013, 7’49, LIA)
Ortak bir uzam paylaşan üç karanlık nesne, turuncu ışıklar saçıyor. Sürekli hareket halindeler, sürekli biçim değiştiriyorlar, birbirlerinin etrafında dönüyorlar ve birbirlerine göre konumlarına bağlı olarak süreğen bir ses üretiyorlar.

İki Karpuz/Two Melons – Birth of an Artist (2014, 2’00, Ingrid Gaier)
Genç bir kadına doğumgününde endişeli hastalarından bir kitap gelir; kitapta bir cümlenin altını çizmişlerdir: “Bir koltukta iki karpuz taşınmaz!” Ilımlı ve mantıklı olmaya yapılan bu çağrı, genç kadının öyle kolayca kabulleneceği bir şey değildir.

YachaY(2015, 6’45, Anne Zwiener)
İnsanlar genelde istedikleri her şeyi alma eğilimindedir, sonuçları ne olursa olsun. Bu genellikle kötü niyetten kaynaklanmaz, ama düşünmeden yapılmış bu hareketlerin beklenmedik sonuçları olabilir. Quechua dilinde “ormandan gelen bilgelik” anlamına gelen “YachaY” adını taşıyan film, bu konuyu ele alıyor.