2023 / 81′ / Renkli Color / Türkiye Turkey
Yönetmen/Director: Filiz Kuka
Senaryo/Screenplay: Filiz Kuka
Görüntü Yönetmeni/Cinematography: Şafak Ildız
Sanat Yönetmeni / Art director: Levent Uçma
Kurgu / Editing: Ömer Günüvar
Oyuncular /Cast: Asiye Dinçsoy, Okan Urun, Nilay Erdönmez, Güneş Sayın, Mutlu Güney, Tülay Bursa, Fatih Sevdi, Mehmet Bilge Aslan
Yapımcı / Producer: Seçkin Akyıldız, Filiz Kuka
Yapım / Production: Film Plus Production, Kuka Film
Filmin Konusu
Hızır uzun süredir yoğun bakımda olan karısı Halime’yi kaybeder. Kızı Hatice, annesinin hastalığı boyunca özverili bir şekilde yardımını esirgemeyen hastabakıcı Evren’in, annesinin ölümüne sebep olduğunu öğrenir. Hatice eve gelen babasına öğrendiği gerçeği hissettirmeden ilgiyle davranmaya çalışır ancak bir süre sonra bu sırrı içinde daha fazla taşıyamayıp kız kardeşi Kader ile paylaşır. Hatice, Evren’in itirafını babalarına söylemeleri gerektiğini düşünürken Kader, polise gitmeli ve tüm bildiklerimizi anlatmalıyız, der. Kader’in ablasına olan baskısı Hatice’de bir varoluş problemi yaratır ve Evren’in itirafının ağırlığı altında ezilmeye başlar. Ailece yenilen bir akşam yemeğinde her aile ferdi bu durumla yüzleşmek zorunda kalır.
Yazar Görüşü
“Yüzleşme”, filmi izlediğimiz süre boyunca bize bir sürü şeyi düşündürdü ve sorgulattı. İnsanın karşılaştığı durumlar karşısında vereceği kararların ve sonuçlarının ne olacağına dair güzel bir anlatım diline sahip. Film, yönetmenin kendi deyimiyle, kendi deneyiminden yola çıkarak ele aldığı bir konunun etrafında dönüyor. Asıl görünen bir ailenin hikayesiymiş gibi olsa da, biz aslında filmde iki farklı aileyi ve aile içi ilişkilerini gözlemleme fırsatı buluyoruz. Filmde bir diğer dikkatimi çeken ve sevdiğim kısmı ise yönetmenin çoğu sahnede yakın çekimi tercih etmiş olması. Sakin bir anlatımı tercih ettiğini dile getiren yönetmen, bu açıdan iyi bir iş çıkarmış. Ölüm konusunun cesurca ele alınması, bir aile üzerinden anlatılması ve karakter örgüsünün başarısı filmi özel kılan bir diğer nokta. Bir tarafta adalet duygusu, diğer tarafta merhamet… Film boyunca izleyicinin de ikilemde kaldığı bu kavramlar filmin yapı taşları diyebilirim. Yüzleşme, bir aile filmi olmasına rağmen, filmde toplumsal cinsiyet rollerinden arınıldığını görebiliyoruz. Karakterleri bir nokta ileriye taşıyansa bu rollerin ikinci planda olması bana göre. Asiye Dinçsoy ve Okan Urun’un şahane oyunculuklarına değinmeden de geçmek istemiyorum. Film boyunca gösterdikleri şahane performanslarıyla seyirciyi soluksuz bir şekilde filmde tutmayı gayet iyi başarıyorlar. Kısacası “Yüzleşme” bize ölüm, vicdan ve kararlar hakkında bolca söylemde bulunan ve farklı bakış açıları için kapılar açan bir film olmuş.
